Stan izolacji ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo obsługi i prawidłowe funkcjonowanie wszelkiego rodzaju urządzeń elektrycznych

Mierząc rezystancję izolacji sprawdzamy stan ochrony przed dotykiem bezpośrednim.

Pomiar rezystancji izolacji opiera się na pomiarze natężenia prądu płynącego przez izolację pod wpływem przyłożonego napięcia pomiarowego. Najprostszym sposobem kontroli stanu izolacji jest pomiar punktowy. Polega on na pomiarze rezystancji badanej izolacji, raz na określony czas. Pomiar wykonujemy prądem stałym, aby wyeliminować wpływ pojemności na wynik pomiaru. Odczyt wyniku pomiaru następuje po ustaleniu się wskazania (po ok. 0,5 do 1 min). Odczytujemy wtedy natężenie prądu płynącego przez izolację pod wpływem przyłożonego napięcia na skali przyrządu wyskalowanej w MΩ. Wymagana dokładność pomiaru rezystancji wynosi do 20%. 



Pomiary rezystancji izolacji wykonujemy: 

- miernikami rezystancji izolacji o własnym źródle napięcia probierczego d.c. (induktor lub bateria 

z przetwornicą elektroniczną) - dla uniknięcia wpływu pojemności. 

Stosuje się napięcia 250 V, 500 V, 1000 V i 2500 V, a odpowiednie do tych napięć zakresy

pomiarowe wynoszą 50 MΩ, 200 MΩ, 1 GΩ, 20 GΩ.

- napięciem sieciowym za pomocą miliamperomierza (w instalacjach d.c.),

- innymi metodami specjalnymi.